- بازدید: 1418
اطلاعاتی درباره آسانسورهای هیدرولیکی
آسانسور هیدرولیکی
به طور کلی دو عامل مهم در کیفیت حرکت یک آسانسور وجود دارد که با بالارفتن سرعت و ظرفیت آسانسور توجه به آن باید بیشتر شود:
- افزایش و کاهش سرعت
- ایست و leveling
برای به دست آوردن یک امنیت و آسایش در هنگام حرکت کابین و بدون داشتن حرکت ناگهانی کابین بایستی تغییرات شتاب نسبت به زمان (jerk) از حد مشخصی تجاوز نکند و همیشه کابین در حد اکثر و حداقل ظرفیت دقیقا سر طبقه توقف کند که برای تحقق به ابن امر باید از روش های کنترل closed loop استفاده کرد.
البته در گذشته طراحان آسانسور از روش های مختلفی برای دست یابی به حرکت کیفی در آسانسور های کششی استفاده می کردند که تعدادی از آن ها به شرح زیر است:
- استفاده از سه سیم پیچ در موتور های آسانسور و به کارگیری موتور گیربکس های سه سرعته
- استفاده از رزیستانس و سری کردن آن ها با سیم پیچ موتور هنگام تغییر سرعت و استارت و توقف
- استفاده از موتور های DC و کنترل دور این نوع موتور ها از طریق تغییر جریان آرمیچر و تحریک
- تغییر ولتاژ اعمال شده به موتور در قسمت هایی از منحنی حرکت (روش acvv)
- تغییر تدریجی ولتاژ و فرکانس موتور از طریق درایو های فرکانسی (روش vvvf)
امروزه روش های متداولی برای افزایش کیفیت حرکت در آسانسورهای هیدرولیک وجود دارد:
- استفاده از شیر های مختلف الکتریکی و هیدرولیکی به طوری که در هنگام افزایش سرعت به ترتیب باز شده و باعث میشود که روغن یک دفعه وارد سیلندر نشده و در نتیجه شوک حرکتی کمتری به مسافر اعمال شود (در هنگام کاهش سرعت نیز بایستی این شیرها به ترتیب بسته شوند).
- به کارگیری انباره یا آکومولاتور هیدرولیکی که هنگام استارت آسانسور قسمتی از روغن را به تانک برگردانده و در طول یک ثابت زمانی، تمام روغن پمپ شده را به سیلندر هدایت میکند.
به همین ترتیب در هنگام توقف، باعث می شود روغن برگشتی از سیلندر به تدریج قطع شده که این امر باعث کاهش شوک حرکتی هنگام استارت و توقف آسانسور می شود. علاوه بر انبار ، یک شیر هیدرولیکی نیز هنگام توقف باعث قطع شدن تدریجی روغن و حذف شوک ناشی از توقف می شود- SOFT STOP به کارگیری یک درایو VVVF (3VF) در سیستم کنترل آسانسور که دور موتور اصلی و در نتیجه پمپ هیدرولیکی را به تدریج افزایش و یا کاهش می دهد که در نهایت باعث می شود دبی روغن به تدریج افزایش یا کاهش یافته و باعث نرم شدن و بدون شوک بودن حرکت شود.
آسانسورهای هیدرولیکی برای کاربرد های خاص استفاده می شوند که دارای مزایای زیادی نسبت به نوع آسانسور های کششی می باشند. آسانسور هیدرولیکی ساده شامل یک سیلندر و یک پیستون است که مستقیما زیر کابین آسانسور قرار دارند.
روغن به وسیله ی یک الکترو موتور از یک مخزن پمپ می شود که این عمل باعث بالارفتن کابین آسانسور می شود. برای پایین آمدن آسانسور، یک شیر باز می شود و بدین وسیله روغن درون سیلندر به مخزن بر می گردد.
آسانسورهاس هیدرولیکی برای جاهایی کاربرد دارند که دارای مسافر کم و یا بار و خودروی کم می باشند.
در آسانسور های هیدرولیکی از یک پمپ روغن کوچک به نام هم سطح کننده استفاده می شود که وظیفه ی آن این است که در صورت نشت روغن و تغییرات بار در کابین، در صورت ایجاد تغییرات در سطح ، سطح کابین را با تراز طبقه هم سطح می کند.
اغلب موتور خانه آسانسورهای هیدرولیکی در مرکز ساختمان قراردارد. در ساختمان های مسکونی (تا 8 طبقه) به علت ترافیک کم می توان از آسانسورهای هیدرولیکی استفاده کرد.
به طور کلی میتوان از مزایای آسانسورهای هیدرولیکی به موارد زیر اشاره کرد:
- وزن کمتر به نسبت آساسنور های کششی
- هزینه کم جهت ساخت و نصب تجهیزات مکانیکی
- کوچک بودن فضای موتورخانه
- انعطاف پذیری آن ها در محیط و فضا
- باتوجه به ایزوله بودن آن ها در برابر لرزش و نیز تغییرات مداوم در سرعت ، دارای صدای کم می باشد.
سیلندرهای هیدرولیک
در آسانسورهای هیدرولیکی، نیرو به وسیله پیستون های هیدرولیکی به صورت مستقیم یا غیر مستقیم به کابین آسانسور منتقل می شود.
جنس سیلندر از لوله ی فولادی می باشد که سطح داخلی آن بسیار صاف و سیقلی است که باید از خوردگی ناشی از رطوبت و فشار های وارده بسیار مقاوم باشد.
پیستون یک استوانه است که داخل سیلندر قرا می گیرد که قسمت انتهای آن به کابین وصل می شود که بر اثر روغن جابه جا شده و باعث حرکت کابین می شود.
برای آسانسور های هیدرولیکی تاظرفیت 30 تن ، از نوع جک از بغل و یا از نوع مستقیم با یک بخش (stage) استفاده می شود در آسانسورهای بالاتر باطول حرکت بیش از 30m ، از جک بغل (مستقیم و غیر مستقیم) با چند استیج استفاده می شود (طول هر استیج حد اکثر 8 متر –توسط سازندگان می باشد).
در پیستون های تلسکوپی، در بالای سیلندر باید یک برآمدگی یا کاسه نمد برای نگه داری روغن در نظر گرفته شود.
سیستم های هیدرولیکی اغلب برای ارتفاع بیش از 22m استفاده نمی شود. طول پیستون به ساخت حرکت آسانسور و سیستم مورد استفاده بستگی دارد. هرچه ارتفاع حرکت آسانسور بیشتر باشد به پیستون قوی تری نیاز است.
(در سیستم هایی که به صورت مستقیم عمل می کنند، طول پیستون تقریبا با مقدار جابه جایی به علاوه بخش اضافی حرکت در بالا و پایین آسانسور برابر است ولی در سیستم هایی که به صورت غیر مستقیم عمل می کنند طول پیستون تقریبا برابر با نصف مجموع مسیر حرکت و بخش حرکت اضافی در بالا و پایین آسانسور است.
مهمترین عیب مرتبط با سیلندر ها، مربوط به درزگیرها (seals) می باشد که این عیب می توتند به دلایل زیر به وجود آید:
- وجود ناخالصی در روغن
- نصب نادرست درزگیر و اتصالات پیستون
- توقف طولانی در حالت افقی
- تنظیم نادرست سیلندر
- خرابی رینگ متحرک
در آسانسورهای هیدرولیکی غیر مستقیم در صورت شل شدن سیم بکسل ها یا خارج شدن آن ها از فلکه، باید شیر های کنترل و موتور پمپ هیدرولیکی آسانسور را از مدار خارج نمود (باید برق آن هارا قطع کرد).