- بازدید: 802
آسانسورهای نسل آینده
تا پیش از این، آسانسور تنها در یک جهت معین یعنی بالا و پایین حرکت میکرد. این بدان معنا بود که در یک شَفت تنها یک آسانسور قادر به ارائهی خدمات بود. با استفاده از سامانهی مغناطیسی و شَفتهای به هم متصل دیگر هر شَفت به یک کابین محدود نخواهد بود. در سامانههای جدید کابینهایی مورد استفاده قرار میگیرند که علاوه بر بالا و پایین رفتن، توانایی حرکت به طرفین را نیز دارند. این سامانه باعث میشود تا حرکت کابینها تا حدودی مانند خودروها در خیابان شود. بعنوان مثال اگر کابینی در یک مسیر ایستاده تا مسافران خود را سوار یا پیاده کند، کابین زیرین میتواند با تغییر مسیر از اتلاف وقت مسافران جلوگیری نماید.
نسل جدید آسانسور که برای ساختمانهای بلندمرتبه مورد استفاده قرار میگیرد از سامانههای کنترلی، سختافزارها و دیگر سامانههایی استفاده میکنند که نه تنها موجبات کاهش استفاده از انرژی را فراهم میسازند، بلکه فضای کمتری را اشغال میکنند و همچنین سامانههایی در آنها تعبیه شده که به تولید برق از حرکت آسانسور میپردازد. در این نسل، از کنترلهایی به شکل ریزپردازنده و بر پایهی نرمافزار بهرهگیری شده است و سنسورهایی نیز وجود دارد که در صورت عدم استفاده از آسانسور آن را به حالت استندبای فرو برده تا از مصرف بیرویهی برق جلوگیری نماید. همچنین درایوهایی در این نسل قرار داده شده که از اتلاف انرژی به شکل گرما جلوگیری مینماید و به تولید برق کمک میکند به این شکل که هنگامی که کابین به سمت پایین میرود، موتور به شکل یک ژنراتور عمل کرده و نیروی مکانیکی را تبدیل به نیروی الکتریسیته میکند که این نیرو یا در باتری ذخیره شده و یا در جای دیگر در مدار برق ساختمان مورد استفاده قرار میگیرد.
در حال حاضر سریعترین آسانسور جهان در مرکز جهانی مالی شانگهای وجود دارد که سرعت آن ۳۶۰۰ پا در دقیقه است. این سرعت حداکثر سرعتی است که انسان میتواند بدون احساس ناراحتی حاصل از کاهش فشار تحمل نماید. با این حال در آینده شاهد کابینهای ایزولهای خواهیم بود که فشار در آن کنترل شده و این اجازه را میتواند به شرکتها و ساختمانها بدهد تا سرعت را تا هر چقدر که میخواهند افزایش دهند، چرا که دیگر مسئلهی کاهش فشار و سردردهای حاصل از آن رفع شده است. با این حال پایین آمدن مسئلهی دیگری است. کابینها نمیتوانند با سرعتی بیش از ۲۰۰۰ پا در دقیقه به پایین بیایند چراکه سرعت بیش از این موجب گوش درد مسافران میشود.
در آسانسورهای نسل آینده، دیگر در آسانسور نیازی به کابل نخواهد بود. در حال حاضر آسانسورها به طور عمده یا از سامانههای هیدرولیکی استفاده میکنند و یا از سامانههای کششی که در آن از کابلهای فولادی استفاده شده است. این کابلها به شدت سنگین هستند. وزن این کابلها به وزن کابین اضافه شده و باعث میشود تا از موتورهای قویتر استفاده شده و به مصرف بیش از حد انرژی منتهی میشود. خبر خوش آنجاست که در آینده نیازی به حضور و استفاده از کابل نیست. در آینده از سامانههای حرکتی مغناطیسی استفاده خواهد شد که نیاز به کابل و موتورهای حجیم را از میان برده و بدون اصطکاک به نرمی و آسانی افراد را میان طبقات جابهجا مینماید. استفاده از این سامانههای همچنین موجب آزاد شدن فضای ساختمان خواهد شد و این خود به نفع سازندگان و معماران خواهد بود.
هدف از ساخت آسانسور های هوشمند در نسل آینده، به حداقل رسیدن زمان برای اجرای این فرایند است. فرض کنید شما طبقه ای را که قصد دارید به آن بروید را انتخاب می کنید و آسانسور به شما کمک می کند تا سریع ترین کابین را انتخاب کرده و از آن استفاده کنید. در کنار زمان شما مسیر کوتاه تری را طی کرده اید که موجب افزایش عمر آسانسور نیز می شود. البته این موضوع تمام ماجرا نیست و آسانسور های هوشمند زمانی که به تکمیل ظرفیت می رسند به مسیر خود ادامه می دهند و کاربران را در مقصد پیاده کرده و سپس به ادامه وظیفه خود می پردازند. تصور کنید آسانسور زمانی که پر شده در هیچ طبقه ای متوقف نمی شود تا به اولین مقصد برسد. این موضوع بدون شک جذابیت های بسیاری خواهد داشت.